ارشد بخونیم / نخونیم !?
چند خط از من :
قبل از شروع به این نکته توجه کنید این مقاله یک تجربه و طرز فکر شخصیه بسته به شرایطی که دارید میتونه درست یا اشتباه باشه . همیشه تاریخ و کتاب داستان ها به ما کمک میکنند که از اشتباهات دیگران درس بگیریم تا دایره تصمیم گیری بیشتری داشته باشیم و منطقی تر تصمیم بگیریم ! تصمیماتی که میتوانند نقطه عطف زندگیمان باشد یا حالت عکسش زندگیمان را خراب کنند . امیدوارم برای خواننده مفید واقع بشه و تونسته باشم کمکی کرده باشم. اگه نظر یا تجربه مشابه را دارید خوشحال میشم کامنت کنید که دیگران هم استفاده کنند.
دقت کنید هدف از این مقاله بد جلوه دادن دانشگاه نیس !بیشتر درباره اشتباهات رایج و باور های اشتباهیه که خانواده ها و جوان ها درباره دانشگاه دارند.
با یک سرچ ساده در گوگل میتونید کلی مقاله و پادکست درباره دانشگاه و ارشد پیدا کنید اگه قصد ادامه تحصیل دارید حتما تحقیق کنید.
متاسفانه امروزه ملاک سنجش ادم ها بیشتر با مدرک تحصلیه (سوا از پول)! برای مثال در برخورد اول با کسی ، اگر بدونیم طرف دیپلمه طرز نگاه سطح پایین تری پیدا میکنیم و یا حالت عکسش شخصی که لیسانسه یا مدرک بالاتری داشته باشه نگاه مثبت تری پیدا خواهیم کرد ! و زودتر بهش اعتماد پیدا میکنیم یا در ازدواج ها که مدرک تحصیلی خیلی پررنگ تر دیده میشود. چرا باید برای اجتماعی شدن حتما دانشگاه بریم و مدرک دانشگاهی داشته باشم! چرا در جامعه سنجش شعور رو بسته به مدرک تحصیلی تخمین میزنند! اکثر خانواده ها فکر میکنند برای موفق شدن بچه هاشون حتما باید دانشگاه بروند یا اگه کسی از دانشگاه نرفته ضریب هوشی یا شخصیت اجتماعی ندارد یا بین اشنایان اینکه فرزندشون دانشگاه نرفته احساس ناراحتی میکنند کما انکه سواد و دانش بالایی داشته باشند ! ا این باید و نباید ها بخاطر فرهنگ اشتباهیه که جامعه تحمیل کرده خوشبختانه روز به روز در حال منسوخ شدن است و افراد در سنین کمتر بیشتر خواهان تخصص هستند. متاسفانه دانشگاه ها مثل مافیا هایی با تبلیغات سعی در جذب دانشجو میکنند که بازارگرمی خودشون را داشته باشند تمامی تبلیغات کنکوری ، یا کلاس هایی رو که میبینید و میشنوید همگی برای بزینسیه که هزاران نفر در ان درامد دارند شما مجبورید تایم زیادی بر روی درسهایی بزارید که هیچ وقت به کار شما نمی ایند و به مرور زمان فراموش میشوند.با بهترین حالت در 18 سالگی وارد دانشگاه خواهید شد که میتونه نقطه عطف زندگیتون باشه .
کارشناسی میتونه شیرین ترین دوران زندگی باشه حتی اگر هم در درس خوندن موفق نشید کلی از تجربیات زندگی رو پاس میکنید و پخته تر میشید سنی که دوست دارید به عنوان دانشجو دیده و پیش اشنایانتون معرفی بشید اکیپ میزنید و تو لحظه خوشحالید. اگر از یک لیسانسه درباره خاطراتش بگید میتونن یک کتاب 500 صفحه براتون صحبت کنن. بعد از 4 سال زندگی دانشجویی در بهترین حالت 22-23 سال سن خواهید داشت تو این بازه سنی رشد و یادگیری در حداکثرترین حالت خودش قرار دارد که متاسفانه خیلی ها نمیتونن استعداد های خودشون رو پیدا کنند و بعد از چهار سال دوباره مثل مار نیش خورده به نقطه صفر باز میگردن .رفته رفته حس اشتیاق دانشجو بودن کمرنگ تر خواهد شد و با بالا رفتن سن نیاز های مهمتری خودشو رو نشون میدهند برای مثال پول !
با همه بدی و خوبی های کارشناسی ، شما دوباره باید یک از مهمترین مسیرهای زندگیتون رو انتخاب کنید ارشد بخونید یا نه !
چرا ارشد :
قبل از هر چیز هدفتون رو از ارشد خوندن روشن کنید ! چون باید کلی هزینه و تام خرج کنید علاوه بر استرسی که موقع امتحانات خواهید داشت! ارشد خوندن مثل برنامه اشتباه باشگاه میتونه بهتون ضربه برسونه ! شاید فکر کنید دارید مفید جلو میرید ولی در واقعیت مسیر رو اشتباه میرید.بعد از کارشناسی بسته به شرایطی که دارید مسیر کاملا متفاوتی خواهدی داشت میتونید ادامه راه رو وارد بازار کار بشید و تخصص یادبگیرید اگر شرایط ورود به دانشگاه های برتر را دارید این مقاله شاید درباره شما زیاد صدق نکند ولی اگه قصد ادامه تحصیل در دانشگاه ( هر دانشگاهی ) را دارید به جرات میتونم بگم سخت در اشتباهید.
خیلی از رشته ها شاید بیشتر رشته ها انسانی برای شانس بیشتر در استخدامی ها و اینده کاری نیازمند مدرک میباشند که این مقاله درباره این سبک رشته ها صدق نمیکند
متاسفانه در سن پایینتر تجربه خیلی از مسائل را نداریم و ترجیح میدهیم با ازمایش خطا مسیر زندگی رو پیدا کنیم! ولی باید به یاد داشته باشید شما از عمرتون مایه میزارید! گرانترین سرمایه ای که دارید سرمایه ای که روز به روز در حال خرج کردن ان هستیم و هیچ وقت نه جبران میشود نه میشه خرید! اینکه با ازمایش و خطا بخوایید زندگیتون رو ادامه بدین سخت ضربه میخورید که بعدا از لحاظ روحی دچار مشکل خواهید شد و شروع میکنید به ای کاش هایی که هیچوقت گریبانتان نخواهد بود .
کسایی که قصد ادامه تحصیل در مقطع ارشد را دارند میتوان یکی از دلایل زیر را دشته باشند!
- کسایی که قصد خارج از کشور دارند و میخواند با مدرک ارشد مهاجرت کنند!
- پسرایی که برای فرار از خدمت تصمیم به ادامه تحصیل میگیرن (شرایط فعلی من )!
- کسایی که اعتماد به نفس ندارن یا در حال و هوای کارشناسی بیرون نیومده اند و دوست دارند دانشجو باشند
- کسایی که برای افزایش حقوق ادامه تحصیل میدهند
- کسایی که به درس اکادمیک علاقه دارند و دوست دارند که منطقی و معقوله
- دسته اخر کسایی که هنوز به خود شناسی نرسیده اند و از بیکاری و برای عشق و حال وارد دانشگاه میشند
- و دلایل دیگیر…
علاوه بر از دست دادن تایم هزینه زیادی هم باید برای دانشگاه پرداخت کنید و مهمتر از همه شما 2 تا 3 سال عمر مفیدتون رو باید صرف دانشگاه کنید بعلاوه استرس و درس هایی که هیچ وقت بکارتون نمیان! بعد ارشد دوباره همون شرایط کارشناسی را خواهید داشت با دو سال اختلاف سنی یعنی 23 یا 24 سال ! در این بازه سنی انتظارات جامعه و خانواده ازتون بیشتر خواهد شد و سریع باید دنبال منبع درامد باشید هرچقد دیرتر اقدام کنید بیشتر ضربه خواهید خورد از طرف دیگر نیازتون به پول و کار بیشتر و بیشتر خواهد شد و از حال و هوای دانشجو بودن در میایید . در این شرایط شما نه از دانشگاه نتیجه مثبتی گرفته اید نه تونسته اید وارد بازار کار شوید اگه هم وارد بازار کار شوید درس های پاس شده رو فراموش میکنید و از نو یک تجربه جدید رو شروع میکنید. این نکته رو ملکه ذهنتون کنید که موفقیت تنها در دانشگاه نیست! شما در استعدادی که دارید میتوانید موفق شوید و احساس ارامش کنید ! فرقی نمیکند در چه زمینه ای فعالیت میکنید اینکه نجار باشید یا برنامه نویس یا فن فیچ اینستاگرام دارید ! در هر زمینه ای به منبع درامد رسیدید و از ان لذت بردید موفق شده اید . کنار شغلتون میتونید کتاب های عمومی بخونید یا پادکست گوش بدید که از ابعاد دیگر زندگی تقویت شوید! لازم نیست حتما دانشگاه برید که ادم اگاهی باشید چه بسیار کسایی که حتی مدرسه هم نرفتند ولی بسیار کتاب میخوانند و اگاهی بالایی دارند ! میتوانید با هزینه و تایمی که برای ارشد میکنید زبان دوم یاد بگیرید یا یک کلاس هنری برید در این شرایط شما هم جایگاه اجتماعی دارید هم از یادگرفتن لذت میبرید. یادگرفتن و کار جزو عوامل خوشبختی محسوب میشوند حتی اگه ادم پولداری هم باشید شاید احساس خوشبختی دراز مدت نداشته باشید ولی با کار و یادگیری میتونید حس مثبتی برای خودتون ایجاد کنید و از گذر عمرتون لذت ببرید.ا
توصه میکنم کتاب یا پادکست فرضیه خوشبختی رو حتما مطالعه یا گوش بدین
اگر شغل ازاد دارید مطمئن باشید دانشگاه( بجز دانشگاه های برتر ) در پیشرفت و دانش علمی شما تاثیری انچنانی نخواهد داشت.
با ماهی یک جلد با علاقه کتاب خوندن از لحاظ سطح علمی خیلی جلو تر خواهید افتاد سوا از پیشرفت شخصی از یادگیری هم لذت میبرید و روز به روز پیشرفت میکنید .هدف دانشگاه تضمین کار و اینده ماست اگه توانستید در سن کمتر بدون کمک دانشگاه کار مورد علاقتون رو پیدا کنید برد داده اید و میتوان گفت ادم موفقی هستید.
برای اطلاعات بیشتر میتونید در این لینک از تجربیات بقیه استفاده کنید . اگه قصد دانشگاه رفتن یا ارشد خوندن دارید حتما وقت بزارید و مشورت بگیرید
کلام اخر
دانشگا نسبت به شرایطی که دارید میتونه خیلی مفید یا خیلی بی ثمر باشه . شما بسته به علاقه ای که دارید میتونید برای موفقیتتون تلاش کنید.بنظر من تا کارشناسی خوندن میتونه مفید باشه نه برای اینکه درس بخونی ! برای اینکه یک تجربه جدید داشته باشید و لینک سازی کنید یا حتی در محیط دانشگاه به وسیله لینک هایی که دارید وارد بازار کار بشید یا نهایتا به قول خودمونی یک روزی مدرکش به کارتون بیاد. حتی خیلی از افراد موفق از دانشگاه انصراف دادند با این وجود جزو موفق ترین ادم های دنیا شناخته شده اند برای مثال استیو جابز ، زارکبرگ ، بیل گیتس ! خیلیا هم با دانشگاه رفتن و ادامه دادن موفق شده اند ! باید هدف و علاقه ای که دارید مشخص کنید که ایا میتوان از مسیری که دوست دارید به منبع درامد برسید !تجربه شخصی من از دانشگاه اینطوری بود که ترم 2 کارشناسی(من کاردانی به کارشناسی بودم) در یک شرکت کوچک استخدام شدم بعد از استخدامیم همون ترم دو واحد افتادم ولی اصلا برام مهم نبود کارم رو ترجیح میدادم بعد از ورود به بازار کار یادمه تقریبا همه واحد هارو میفتادم! حتی الان هم از کارم راضیم چون تاییم رو برای تخصصم گذاشتم کارشناسی تموم شد بخاطر مشکل خدمت مجبور بودم ارشد بخونم ولی این بار با حس بی توجهی بیشتر ! شاید باورش سخت باشه ولی حتی نمیدونستم ترم جاری چه درسی دارم یا اسم استادم چی هست ! ارشد هم تموم شد و یک درصد بار علمی بهم اضافه نشد! هیچ تلاشی هم براش نکردم .
اگه این مقاله براتون مفید واقع شده میتونید از لینک زیر یک قهوه مهمونم کنید : )